Deze blog wordt geheel vormgegeven door Rob. Niets van deze blog mag, zonder uitdrukkelijke toestemming van de blogbeheerder (Rob), worden gebruikt voor andere doeleinden dan privé-gebruik. ©

Links:
1. Sloop- en saneringsblog (door Rob & Ari)
2. Bouwblog – deel 1 (nog door Rob en Ari)
3. Bouwblog – deel 2 (vanaf hier gaat Rob solo)
4. Bouwblog – deel 3
5. Bouwblog – deel 4
6. Bouwblog – deel 5
7. Bouwblog – deel 6
8. Bouwblog – deel 7
9. Bouwblog – deel 8
10. Bouwblog – deel 9
11. Bouwblog – deel 10
12. Bouwblog Ari
13. Open dag 31-05-08

Lopende berichten

21-06-09 14.28 - Dag incidentele bezoeker. Ik heb de blog officieel gesloten maar heb ook gezegd dat ik misschien nog wat zou uploaden als ik wat nieuws had. Ik dacht dat “De Banaan” af was maar dat was nog niet helemaal het geval. Dus nog een kleine nageboorte.
14.16 - Beste mensen, ik weet niet hoe u ermee omgaat maar afscheid nemen is niet mijn sterkste kant. Het emotioneert me nu er een eind komt aan een lange periode van gericht zijn op het bouwproject Velpsche Veste.
31 maart 2006 heeft Ari de eerste foto gepubliceerd op de eerste blog die dus ook zijn idee was. Ari heb ik in de werkgroep leren kennen en hij heeft me geleerd hoe je een blog maakt en beheerd. Was Ari er niet aan begonnen dan was er dus ook geen blog geweest. Mijn dank (en ik neem aan ook de uwe) aan Ari dat hij ermee gestart is en het mij heeft willen leren. Zodoende heb ik mijn eerste foto op 1 november 2007 geupload. Ik heb ze niet geteld maar met 10 eigen blogs en 2 gedeelde moeten het tegen de 4000 foto’s en filmpjes zijn. Waarlijk een project naast het project.

Het was een dikke 1½ jaar mijn focus en mijn doel om verslag te doen van de vorderingen op het terrein. Eerst met Ari en later solo. Het werd steeds meer mijn doel om het zo goed mogelijk vast te leggen. Met foto’s en filmpjes. En met teksten die beschrijvend en/of informatief waren waarbij ik vaak metaforen en humor gebruikte om er een leuk verhaal van te maken. Het bleek mij op het lijf geschreven.

Sommigen van u heb ik in levende lijve leren kennen. Anderen weten (nog) niet hoe ik eruit zie. Maar dat hoeft ook niet. Deze blog laat, meer dan mijn voorkomen, zien wie ik ben.
Ik wil niet afsluiten zonder de bouwvakkers te bedanken zonder wie deze blog niet mogelijk was geweest. Ik heb respect gekregen voor het werk dat zij dag in dag uit doen. Ik had nooit gedacht dat er zoveel bij kwam kijken. Natuurlijk wil ik speciaal één bouwvakker bedanken. Henk, de timmerman. Hij was het die, vanaf het leggen van de fundamenten van “De Banaan”, mij en de andere leken heeft onderwezen. Ik ben geen bouwvakker maar door hem ben ik (en u misschien ook) een klein beetje bouwvakker geworden. Henk, mijn grote dank voor je deskundige en vaak ook humorvolle commentaar. Je hebt geholpen de blog meer kleur te geven. Hulde! Heel veel succes op de nieuwe locatie en wie weet tot ziens.

Beste blogfans, het was mij een eer en een genoegen om met u samen deze reis te hebben ondernomen. De reis stopt hier. Het is volbracht. Misschien dat ik zo af en toe nog iets leuks publiceer maar de blog is per vandaag officieel gestopt. Voor de allerlaatste keer wens ik u een prettige avond en een mooi weekend. Dat het u goed moge gaan. Tot ziens.

Rob Wetzels


10.42 - Goedemorgen op deze allerlaatste dag van de blog. Inderdaad, vandaag gaat het dan toch echt gebeuren. De afsluiting van een lange periode. Maar niet voordat het laatste deel wordt geupload. Daar gaat ie weer, voor de allerlaatste keer.

Dit lijkt me dan toch écht de definitieve aanblik. Op het gazon na natuurlijk.

Wist u dat er een orde van de pijpenrijders bestaat ?

Zou natuurlijk ook een alternatief kanon kunnen zijn.
Met Chiquita’s als munitie.

Net als bij het appartementencomplex Noorder Parallelweg worden ook hier de horizontale megakachelpijpen verkeerd om gemonteerd. We zullen het maar zien als moderne kunst…..

Deze foto karakteriseert een beetje het gevoel dat ik nu heb. De boel overzien in een tevreden gelatenheid. Maar ook met de pijn die afscheid onherroepelijk met zich meebrengt.
Het komt goed.

Het 9e en laatste filmpje eindigt net iets eerder dan de bedoeling was. De geheugenkaart bleek vol te zijn. Toch geupload omdat het de tour (bijna) compleet maakt. Zo is dit filmpje ook symbolisch voor de blog. Hij stopt als het (bijna) af is. Maar het verhaal gaat door.

Deel 8 van de tour met aan het eind van ‘t filmpje de laatste loodjes in de Ommershofselaan.

De kortste weg is niet altijd door de voordeur.
Let op het kussen. Gevangen in de vlucht.

En hier is dan aflevering 7 van de Vestetour.

Het inrichten is al begonnen in verschillende appartementen. Hier gaat een laminaatvloertje gelegd worden. Aan de merknaam te zien een dansvloer.

Deel 6 van de ‘Tour de Veste’.

Gedaan. Het stoepje ligt er. Nog even de rommel opruimen en we kunnen zonder hindernissen de Velpsche Veste bereiken. Langzaam maar zeker versmelt oud en nieuw. Het zal niet lang meer duren en we weten niet beter dan dat de Velpsche Veste er altijd al is geweest .

Wachten op de finale.

Filmpje no. 5 van de tour.

Pauze.

Het vierde filmpje van de tour.

De hekken die het terrein rondom de tijdelijke parkeerplaats en directieketen afbakenden worden weer afgevoerd. Ik hoop voor de overburen dat de rest van de rommel ook opgeruimd gaat worden.

Voor degenen die meer houden van een verticaal perspectief.

Ik weet niet of dit de definitieve aanblik is maar ik kan me zo voorstellen dat graffitispuiters daar hun eigen mening over hebben. Als ik Vivare was zou ik daar nu al op anticiperen. Helaas is Vivare in deze niet ondergetekende en is anticiperen niet de sterkste kant van deze woningbouwvereniging.
Eenvoudigste oplossing: Geef de wand een mooi kleurtje en als er vandalen aan het werk zijn geweest met dezelfde kleur er overheen, liefst de volgende dag. Zo sla je twee vliegen in één klap. Mooiere aanblik en rotzooi snel verwijderd. Dat ontmoediging door consequente en snelle verwijdering werkt weet ik uit eigen ervaring. Dus Vivare………

Nu is de aanrit/uitrit naar de parkeergarage dan toch echt gedaan. Nog even netjes aanvegen en de overal fatsoeneren en de dag zit erop.

De naambordjes ontbreken nog. Maar goed ook want dan had ik deze foto wegens privacyschending niet kunnen plaatsen.
Wordt het trouwens niet eens tijd dat de boel netjes gepoetst wordt. Of was het schoon en is het alweer vuil ?

De rechter entree van het appartementencomplex Noorder Parallelweg. Prive- of professionele knutselaars aan het werk.

Het derde filmpje ‘Tour de la Velpsche Veste’.

Het is een eindje van mijn balkondeur vandaan maar je trilt hier nog bijkans van de stoel. We ondergaan het gelaten in de wetenschap dat het binnenkort gedaan is met de overlast en we er een kersverse nieuwe wijk met dito straat bij hebben. Tijd voor genieten.

Gisteren dacht ik dat ze ’t stuk voor het talud helemaal gedaan hadden. Maar wie goed gekeken had (wat ik blijkbaar niet deed) zag dat de aansluiting van talud op tegelpad nog ontbrak. Hier wordt dat gedaan onder tijdelijk toezicht van een geïnteresseerde voorbijganger.

De uitrit van de parkeergarage is compleet. Het laatste stukkie. Hiep, hiep……!

Het tweede filmpje van de tour door de Velpsche Veste.

Steeds meer leven en groen in de brouwerij.

En dit is dan waar het allemaal voor is gedaan. Bewoning.
Met dank aan de bewoner, Peter.

Een niet te verwaarlozen aantal hardhouten plankjes, die de vlonders vormen van de galerijen van het appartementencomplex Noorder Parallelweg, trekken krom. Niet allemaal zo erg als deze, maar toch……

Het eerste filmpje (van een stuk of 10) van een tour door de Velpsche Veste.

Wij zien een talud met naastgelegen trap. Een kind ziet een speelplaats met uitdaging.

Carglass hier?

Het verlate filmpje van de baksteenlevering.

Deze foto is nog van 28 mei. Blijkbaar over het hoofd gezien. De laatste lading straatstenen. Die kun je hier wél kwijtraken.

Dit filmpje had ik nog niet geupload. Ik wilde het filmpje nog een keer maken omdat de geheugenkaart halverwege de opname vol was. Omdat ik niet meer ben toegekomen aan een nieuwe opname upload ik dit filmpje dan toch maar. Het laat (een deel van) het interieur van één van de appartementen in “De Banaan” zien.

Het hele proces van zand en stenen aanvoeren en het leggen ervan in één filmpje gevangen.

Mijn buurman kijkt toe hoe de menner van het minimonster het laatste stukje niemandsland egaliseert.

De poort staat al open tussen onze flat en de Velpsche Veste. De groene verbindingszone moet nog gelegd worden. Zal niet lang meer duren. Ik hoop dat ze de hele boel opnieuw begrassen want een nieuwe groene mat lijkt me geen overbodige luxe.

Terwijl de spuitgast een zweefstand uitprobeert op het betonnen muurtje verdicht de aanstamper de grond als voorbereiding voor de plaatsing van het stoepje. Eindelijk.

Vuilverwijdering in videoformaat.

En inderdaad krijgt ook deze kant een beurt. Het is een algemene schoonmaakbeurt waarbij modder, cementsluiers en uitbloei in één keer hydropneumatisch worden weggeblazen.

De vereniging tussen oud en nieuw komt steeds dichterbij.

Grote broer en kleine broer in gebroederlijke samenwerking.

De gevelreiniger is aan het werk. Het zal toch niet zijn voor het wegspuiten van de witte uitslag (uitbloei). Die komt toch weer terug. Als ie de hoek om komt vandaag of morgen zullen we het weten.

Ook de achterkant van ”De Banaan” wordt netjes aangeharkt. Hier krijgen we straks een mooi aaneengesloten gazon en zal oud en nieuw met elkaar in de echt treden. We hopen op een harmonieus huwelijk.

Vers gestort en gelijk de mechanische stamper er overheen.
En nou maar hopen dat er geen bakstenen uit de gevel trillen.

Aanvoer van zand om de zandbak te vullen tot straatniveau. Het vormt de ondergrond voor de uitrit van de parkeergarage en het aangrenzende trottoir.

De laatste partij ?

De zandsuppletie-uitrijtechniek en het vakkundig verplaatsen van bakstenen.

Vroeger werden de stenen allemaal met de hand op maat gekloofd en bijgebikt. Die vaardigheid is tegenwoordig niet zo vaak meer nodig maar wordt toch nog wel regelmatig gebruikt. In dit filmpje laat de man deze ‘oude’ techniek zien.

Het mechanische bakstenensplijthulpje.

Hoe de grote vlakken gelegd worden heb ik al eerder gefilmd. Hier laat de man me zien hoe de randjes worden gelegd. Het mechanische hulpje is niet onontbeerlijk maar wel verdomd handig. Maatwerk.

Het stenen tapijt vordert gestaag. Het is niet een willekeurig stenen aanschuiven. Hier is over nagedacht. Er zit een patroon in. Zoom in en bestudeer.

Zandsuppletie.

Ik was even bang dat de nieuwe situatie, meer dan voorheen, zou uitnodigen tot het scheurgedrag van asocialen uit vnl. Velp-Zuid. Maar de scherpere bocht die er nu ligt i.c.m. de drempel zal de wegpiraten wel tot lagere snelheid dwingen.

Mechanisch zandvlakken, manueel zandvlakken en randjes plaatsen.

Een groot deel van het verhoogde plateau op de kruising Ommershofselaan-Koningin Beatrixstraat-Middellaan is al gelegd. Hier wordt toegewerkt naar de drempel die je tegenkomt als je het plateau oprijdt.

Het gooi en smijtwerk in vier samengevoegde filmfragmenten.

Volwassen mannen worden weer kleine kinderen bij dit soort activiteiten. En laten we eerlijk zijn dames: hoe groot is dat verschil nou eigenlijk ?
Wat ? Wie zei daar “ongeveer 15 cm” ?

Hoppa !
Niets leuker dan dingen legaal van het dak mieteren.

Nou Henk, het duurt even maar dan wordt toch ook deze rommel opgeruimd. Hoef ik er niet meer achteraan.

Er wordt zowaar nog wat gedaan aan “De Banaan”. Klinkje gemonteerd of versteld.

Het laatste filmpje leidt u door het trappenhuis tot aan het einde van de galerij op de tweede etage.

De brandtrap leidt uiteindelijk naar de half ondergrondse parkeergarage. Als het regent kan je dus zonder nat te worden naar en van de auto. Doe ons zo’n garage.

Een zoekplaatje van een foto. Het is naar boven gefotografeerd. U kijkt dus tegen de onderkant van de trap aan.

De eerste geïntegreerde penitentiaire inrichting in Nederland. Dit is nog maar een proefopstelling. Als het een succes is volgen er meer. Ideetje van de PVV ?

Dit is dan wél de digitale videotour van de kopse kant van “De Banaan” tot het einde van de galerij op de begane grond.

Herinnert u zich de plaatsing van de pilaren en het intern aangieten daarvan nog ? Dit is het bijna artistieke eindresultaat.

Een digitale videotour die u meeneemt van de kopse kant van “De Banaan”, via de berging naar de parkeergarage.

Even een saffie draaien tussen de werkzaamheden door.

De laatste paar steentjes worden gelegd nabij de kruising Koningin Beatrixstraat/Prinses Maximastraat.

Uitrolgazonnetjes afgewisseld met onkruid. Alles beter dan alleen maar woestijnzand.

Ook hier mag je hopen dat er wat groen geplaatst gaat worden. Als nog niet gepland dan misschien een idee ?

En dit beeld is wat het riet aan het oog onttrekt.

Een mooie oplossing om de privacy te waarborgen. Dit riet doet natuurlijk aan. Voorkomt directe inkijk maar is toch ook licht doorzichtig waardoor het niet zo’n gesloten karakter geeft. Complimenten aan de plaatser voor zijn of haar keuze.

Als hier straks beplanting is aangebracht zal het pas echt tot leven komen. Zonder natuur zijn we niets. Sterker zelfs, we zíjn natuur. Maar wel een stuk natuur dat de weg kwijt is. Geen zorg, moeder natuur corrigeert altijd de foute natuur.

Hier is niet zo gek veel veranderd. De opengebroken straat is in ieder geval weer gedicht.

Dit filmpje is nog van gisteren. Het heeft hier een tijdje flink gewaaid. Niets in vergelijking met wat grote delen van ons land afgelopen nacht over zich heen hebben gehad. Het zal vaker gebeuren. De atmosfeer wordt er niet stabieler op door alles wat wij erin blazen.

Er wordt nog wat nageknutseld aan de nokplinten van kavel 35. Lekkage misschien ?

Op deze plek zou een deel van fase 2 van de Velpsche Veste gerealiseerd moeten gaan worden. Maar Ari vertelde me gisteren dat de bouw uitgesteld/afgesteld zou zijn. U weet wel; kredietcrisis, malaise in de woningmarkt en zo. Zou ik eerlijk gezegd niet zo’n ramp vinden. We hebben hier lang genoeg bouwcommotie gehad. Eindelijk rust.

De voorraadkamer ‘klein goed’.