Het laatste filmpje leidt u door het trappenhuis tot aan het einde van de galerij op de tweede etage.

De brandtrap leidt uiteindelijk naar de half ondergrondse parkeergarage. Als het regent kan je dus zonder nat te worden naar en van de auto. Doe ons zo’n garage.

Een zoekplaatje van een foto. Het is naar boven gefotografeerd. U kijkt dus tegen de onderkant van de trap aan.

De eerste geïntegreerde penitentiaire inrichting in Nederland. Dit is nog maar een proefopstelling. Als het een succes is volgen er meer. Ideetje van de PVV ?

Dit is dan wél de digitale videotour van de kopse kant van “De Banaan” tot het einde van de galerij op de begane grond.

Herinnert u zich de plaatsing van de pilaren en het intern aangieten daarvan nog ? Dit is het bijna artistieke eindresultaat.

Een digitale videotour die u meeneemt van de kopse kant van “De Banaan”, via de berging naar de parkeergarage.

Even een saffie draaien tussen de werkzaamheden door.

De laatste paar steentjes worden gelegd nabij de kruising Koningin Beatrixstraat/Prinses Maximastraat.

Uitrolgazonnetjes afgewisseld met onkruid. Alles beter dan alleen maar woestijnzand.

Ook hier mag je hopen dat er wat groen geplaatst gaat worden. Als nog niet gepland dan misschien een idee ?

En dit beeld is wat het riet aan het oog onttrekt.

Een mooie oplossing om de privacy te waarborgen. Dit riet doet natuurlijk aan. Voorkomt directe inkijk maar is toch ook licht doorzichtig waardoor het niet zo’n gesloten karakter geeft. Complimenten aan de plaatser voor zijn of haar keuze.

Als hier straks beplanting is aangebracht zal het pas echt tot leven komen. Zonder natuur zijn we niets. Sterker zelfs, we zíjn natuur. Maar wel een stuk natuur dat de weg kwijt is. Geen zorg, moeder natuur corrigeert altijd de foute natuur.

Hier is niet zo gek veel veranderd. De opengebroken straat is in ieder geval weer gedicht.

Dit filmpje is nog van gisteren. Het heeft hier een tijdje flink gewaaid. Niets in vergelijking met wat grote delen van ons land afgelopen nacht over zich heen hebben gehad. Het zal vaker gebeuren. De atmosfeer wordt er niet stabieler op door alles wat wij erin blazen.

Er wordt nog wat nageknutseld aan de nokplinten van kavel 35. Lekkage misschien ?

Op deze plek zou een deel van fase 2 van de Velpsche Veste gerealiseerd moeten gaan worden. Maar Ari vertelde me gisteren dat de bouw uitgesteld/afgesteld zou zijn. U weet wel; kredietcrisis, malaise in de woningmarkt en zo. Zou ik eerlijk gezegd niet zo’n ramp vinden. We hebben hier lang genoeg bouwcommotie gehad. Eindelijk rust.

De voorraadkamer ‘klein goed’.

En op deze plek stonden de bouwketen van de directie.
Het lijkt een eeuwigheid geleden dat de bouw begon. Toch is het maar 1½ jaar geleden. Een gedenkwaardige 1½ jaar voor ondergetekende. Het zal wennen zijn om straks de Velpsche Veste helemaal los te laten. Maar ik ben er al mee bezig. Langzaam maar zeker.

Hier parkeerden de bouwvakkers en projectleiders. Dit beeld zegt genoeg over de staat van vordering.

Niemand die hier nog aan knutselt. Af of bijna af.
Nou alleen het gazon nog.

Wauw !

De laatste keer dat ik het appartementencomplex vastleg. Al is het maar omdat ik het ding straks door de begroeiing niet meer kan fotograferen. De bewoners weten nu in ieder geval wat voor een gigaklus het was om dit gebouw neer te zetten. Mits men de blog gevolgd heeft natuurlijk. Heeft men deze niet gevolgd dan kan deze van begin tot eind nog bekeken worden. De blogs blijven online.

Intrek.

Dit zie je wel vaker. Is een straat goed en wel gelegd, komt er een nieuwe ploeg die de boel weer openbreekt. Werkverschaffing.

Sinds de laatste foto zijn de kachelpijpen op het dak van ‘t achterste penthouseblok en de ramen van kavel 15 toegevoegd. Ook het aantal bestoelde en beplante balkonnetjes is duidelijk toegenomen.

Optimaal positioneren van de bakstenen. Niet met de kruiwagen maar met het mechanische klemmonster.

De tegellegger slaat de stratenmaker gade. Collegiaal respect.

De hand die mogelijk maakt dat u hier straks met uw fiets of autootje kunt tuffen.

Aanvoerder en uitvoerder in harmonische samenwerking.
Bekvechten doen ze in de pauzes.

De Koningin Beatrixstraat wordt gelegd in visgraatmotief.

Ik vroeg of ik hem kon filmen voor de blog. Was geen probleem. Zolang ik maar niet door het vers gevlakte zand ging stampen.

Dit mag natuurlijk niet ontbreken op de blog. Het leggen van de straat door mannen die het op-een-na oudste beroep uitoefenen.

Ik was net de laat voor het filmen van de laatste dropping. Dan maar deze. Is ook wel duidelijk wat er gebeurd is.

Met een handige keienknipper worden de tegels voor het voetpad hoek Ommershofselaan-Middellaan op maat gedrukt.

De vorige keer lag hier nog een kleine Mount Everest aan zand. Is inmiddels verspreid waardoor het een steeds bewoonder aanblik krijgt.

Veel zuigen en poetsen. Zo krijg je alleen het bouwstof niet helemaal uit alle poriën van de hardhouten vloer. Ik denk dat hier de hogedrukspuit uitkomst biedt.

Metalen strips worden geplaatst op het galerijmuurtje op de begane grond van “De Banaan”. Hier wordt later de definitieve dekplaat op bevestigd.

Een wat wiebelig filmpje van metselen op hoog niveau.

Nou maar hopen dat de deur achter hem niet naar de galerij toe opengaat.

De laatste paar bakstenen moeten nog ingevoegd worden. Eerst even wat plaksel aanmaken.

De moderne manier van straten maken. Je vraagt je af waarom ze het ooit anders hebben gedaan.

Knutselen op niveau aan de bedrading voor de buitenlamp.

Het geheel in filmformaat.

Het heeft lang op zich laten wachten maar de Ommershofselaan wordt eindelijk verder bestraat. Natuurlijk eerst vlak maken en mechanisch aanstampen.

Als artistieke opfleuring wordt er een bijna niet te tillen halve maan geplakt op toegangsdeur van de brandtrap.

Gaat gebruikt worden voor tijdelijke detentie van bewoners die overlast veroorzaken.

Het is zo goed als gedaan met “De Banaan”.

Ook de lantaarnpalen staan al op hun plek. Nieuwe types. Bij ons in de straat zijn ze vervangen door dezelfde soortgenoten. Ze zijn kleiner en geven een meer blauwachtig licht. Halogeen waarschijnlijk.

Het laatste stuk van de Ommershofselaan nadert zijn definitieve aanblik.

De campingmeubelen staan er al. Zou het nou voor algemeen gebruik zijn of alleen voor degene wiens voordeur hieraan grenst? Kan anders een probleem gaan worden. We zullen zien. Gewoon het calamiteitenkatern in de lokale krant in de gaten houden.

De buizen voor de afvoer van verbrandingsgassen verkeerd om gemonteerd misschien ?
Of een staaltje van Belgische ‘D’art moderne’

Ps.
Henk zei: ''Het zijn geen afvoeren maar aanzuigers voor verse lucht van de luchtbehandeling".
Rob zegt: ''Is dan wel uitkijken voor mensen met haarstukjes die onderlangs lopen''.

Het aantal auto’s in de Prinses Maximastraat geeft aan dat de bewoningsgraad hier al op aardig op pijl is.

De contouren voor de bestrating en parkeerplaatsen zijn al gelegd in de Koningin Beatrixstraat.

Langzaam maar zeker ontwikkelt de wijk zich tot een wijk als iedere andere nieuwbouwwijk in Nederland. Al heeft deze wijk natuurlijk iets speciaals. Van geen wijk in Nederland is de bouw zo uit den treuren vastgelegd als hier. Daar moet je een zot voor hebben die 1½ jaar lang dit hele proces van begin tot eind wil vastleggen.

Woestenij en oases liggen dicht bij elkaar. Zal nog wel even zo blijven als de verkoop blijft stagneren.

Ik wilde rond 11.00 uur beginnen met uploaden maar kreeg deze tekst te zien bij het openen van blogger. Ze zijn nu weer bereikbaar en dus kan het uploaden van wat ik nog op de plank heb beginnen.

En het is ‘m wéér gelukt !